De vakantietijd is weer aangebroken. Dit keer gaan we onze vakantie vieren op Sicilië. Met de auto vertrekken we richting Genua waar we aan boord gaan van de ferry die ons in 21 uur naar Palermo brengt. De ferry vertrekt om 9 uur in de avond en vanwege angst voor files vanuit Zwitserland zijn we veel te vroeg in Genua. Om de tijd te doden rijden we rond in de oude wijken rondom het centrum. Genua verrast mij in positieve zin; het is een levendige stad met prachtige oude gebouwen. Om 19.00 uur mogen we aan boord van de ferry Excellent van de maatschappij GNV (Grandi Navi Veloci). Het oprijden van de ferry mag per auto maar door 1 persoon. Ik ga dus met de kinderen lopend aan boord. Het oprijden verloopt volgens mijn echtgenoot ongeorganiseerd. Ook al stonden de auto’s in rijen opgesteld, zodra het start sein is gegeven om de boot op te rijden is het iedereen voor zichzelf. Met andere woorden, de meest brutale chauffeurs zijn snel op hun plek van bestemming, onderin het ruim van de ferry.
Na aankomst op de ferry zoeken we onze cabin op en eten we in een van de restaurants ons diner. Na het eten kijken we naar de zonsondergang op het bovendek. Als veiligheidskundige ben ik ondertussen benieuwd naar de briefing van de kapitein over een eventuele evacuatie. Lang blijft dit uit, maar om een uur of tien schalt er uit de krakende boxen de stem van de kapitein. In zeer gebrekkig Engels met een Italiaans accent klinkt het; “in the case of an emergency make your way to the nearest muster station”. Dit is de enige informatie die gegeven wordt over een eventuele evacuatie. Ik denk dat van de 2230 passagiers aan boord 90% niet weet wat een muster station is. Ik denk terug aan twee jaar geleden toen we in Amerika vanuit Tampa een vijfdaagse cruise ondernamen die ons naar het Caribisch gebied bracht. Op de eerste dag moesten we allemaal verplicht in het theater plaatsnemen waar we uitgebreid op de hoogte gebracht werden van de evacuatie procedure. Na afloop hiervan werd elke passagier, naar de verzamelplaats gebracht (het muster station) waar we met reddingvest aan de hele procedure moesten trainen. Deze briefing duurde bij elkaar ongeveer 1 uur maar daarna wist ik wel wat ik moest doen in het geval van een evacuatie. Op de GNV ferry niets van dit alles. Geen briefing over veiligheid, geen uitleg over de evacuatie route, niets. Ook het verlaten van de ferry verloopt geheel en al ongeorganiseerd. Bij het verlaten van de boot is het weer iedereen voor zichzelf. Ik moet letterlijk uitkijken dat ik niet over de voeten wordt gereden door vakantie gangers die zo snel als mogelijk naar hun vakantiebestemming wilden geraken. Kris kras scheuren de auto’s van de ferry af, met onderweg een hoop getoeter. Je moet er toch niet aan denken dat er iets gebeurt aan boord van deze ferry.